Kendimi bildim bileli gidiyorum Boyuma bosuma bakmadan gidiyorum Hiç kimse demiyor ki -gitme Annem bu kez demiyor ki -oğlum gitme
Bir yerlerim kanıyor acı bile değil Durmak ölmekse eğer gitmek ne
Ey her halini sevdiğim gençliğim Sigaramı çakmağımı unutur gibi Sağda solda unutuyorum seni
Bir sıcaklığı kalıyor ellerimin Gidiyorum orta yaşa doğru
Rakı içmeye gidiyorum sık sık Hiç hayır demiyorum hüzne kedere
Bir kadın geçiyor önümden Durduğu yere iskele kurulur Tutup onu sevmeye gidiyorum
Ben dursam da aklım gidiyor Bir yalan ötekine gidiyor
Ey kalbimin uslanmaz vapuru Kendine uygun bir iskele bul Gidişin orta yaşa doğru
Açıyorum çantasını kadının Neresine baksam İstanbul
Nevzat Çelik
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder