Şiir Tanrısına Yakarış
Bağışla unutmuşsam, unuttum sanma yine de; Yalnız ve kimsesiz bir salkım söğüt bozkırda ve solgun suları durgun bir deniz gibiyim şimdi; saçlarımı dağıtmakta şafağın tatlı eli. Haydi çöz şu kelepçeyi, bu dağı bilirim ben: Pınarlar akar, sessizce; tanırım bu ormanı, bilirim keçi yollarını her otu, her ağacı, her dereyi; duyulan, kuş sesleridir; bırak da dalıp gideyim sonsuz kıra yaşlı ruhum, gövdemle. Ya da çöz dilimin bağını duysun çığlığımı dünya!
Ali PÜSKÜLLÜOĞLU
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder